LONGUEIL AMATÖR TELSİZCİLİK ŞENLİĞİ

LONGUEIL HAMFEST

Kanada amatör telsizcilik açısından hareketli bir ülke sayılır. Benim bulunduğum Quebec eyaletinde irili ufaklı elliye yakın klüp var. Bunların bazıları yılda bir "hamfest" denilen ve odak noktasını bitpazarlarının oluşturduğu buluşmalar düzenliyor. Bu yazıda söz edeceğim buluşma da Montreal Güney Kıyı Amatör Radyo Klübü'nün "şenliği". Montreal sınırları içinde yanılmıyorsam her yıl bunun gibi 3 buluşma oluyor ama Longueil (okunuşu: longöy) şenliği içlerinde en büyüğü. 

Tüm buluşmalarda işleyiş aynı zaten. Mutlaka uygun bir park yeri olan bir mekan seçiliyor (mahallenin ortak faaliyet merkezi, bir kilisenin ek binası vb.) Sabah 7:00-8:00 arası satış yapacaklar için giriş ve tezgahları hazırlama zamanı. 8:00'den sonra da kapılar tüm gelenlere açılıyor. Genelde girişler 5-10 Kanada Doları. Bu ücrete bir çekiliş bileti de dahil. Katılımcı firmaların veya düzenleyen amatörlerin bağışladığı malzemeler şenliğin sonunda bir çekilişle dağıtılıyor. Seçilen mekana göre bir köşede kahve, sandviç gibi şeyler de satılabiliyor, bunların da gelirini yine klüp alıyor. Saat 11:00-12:00 arasında da etkinlik bitiyor.

Elden çıkarmak istediğiniz malzemeleri bir masa kiralayarak satabilirsiniz. Bunun için 10-20 Kanada Doları civarında ücret ödemeniz gerekiyor ama en azından ayrıca giriş ücreti ödemiyorsunuz. Geçen yıl 3 arkadaş bir masa kiralayarak hem kullanmadığımız malzemeleri sattık, hem de sürekli ayakta dolaşmaktan kurtulduk. 

Longueil, Montreal'in doğu kıyısının karşı tarafına düşen bir "ilçe" (diyelim). Tuhaf bir biçimde Montreal'liler doğuya "güney", batıya da "kuzey" demeye alışmışlar ve bu nedenle de Longueil'den "güney kıyısı" olarak söz ediyorlar. Bu yılki şenliğin mekanı da işte bu Longueil'de bir bingo salonuydu. Yanlış okumadınız, bingo, Türkçesiyle "tombala". Dünyanın başka yerlerini bilmiyorum ama Kuzey Amerika'da tombala ciddi bir iş (!) öyle bizim yılbaşlarındaki tombalanın aksine bir çeşit kumar. Neyse konumuza dönelim, bizim amatör telsiz şenliğinin mekanı da oldukça büyük (bir buçuk basketbol sahası kadar) bir bingo salonuydu; hatta ödül dağıtımında da kazananları salonun çekiliş makineleri ile belirlediler :)

Ben saat 9'da mekana vardım, yaklaşık 2 saatte bütün masaları (yalnızca satıcılar değil, klüpler, kurum ve kuruluşlar da oluyor) 2 defa turladım. Genelde birkaç tanıdığa da rastlayıp sohbet ediyorsunuz tabii. Ancak ne yazık ki manzara, Almanya, Fransa ya da ABD'de gördüğümden farklı değil: En genci 40'lı yaşlarda, beyaz saçlı ya da saçsız erkeklerden oluşan bir kalabalık... Ne yazık ki radyo haberleşmesi artık pek ilgi çekmiyor, dolayısıyla da gerek klüplerde, gerekse de faaliyetlerde yeni kuşakların temsilcileri çok azınlıkta. 

Her zamanki gibi masaların çoğunda fazla malzemelerinden kurtulmak isteyen amatörler vardı. Yeni malzeme satan profesyonel ve/veya kurumsal satıcılar da bulunuyordu. Benim gözüm hep bana bir proje olacak (onarım, restorasyon) eski cihazlarla, kolay kolay bulamayacağım parçalarda oluyor. Nitekim daha girişimin üzerinden 10 dakika geçmeden en sevdiğim eski el telsizlerinden biri olan Yaesu FT-470 karşıma çıktı. Fiyat? 40 dolar, ama pazarlıkla 30 oldu ve çantamı boyladı. Bu yıl zevkli bir projeye dönüşecek.  Bunun gibi bir-iki alışverişim daha oldu, hatta çok sevdiğim Forest Mimms'in ve Doug DeMaw'un birer kitabını da tanesi 1 dolar gibi gülünç bir fiyata aldım. 

Evet, fiyata mikrofon da dahildi. 

İnsan kendini durdurmasa, eve bir kamyon hurda ile dönmesi işten bile değil. Ben bu hakkımı Dayton'a saklıyorum :) bakalım ne zaman kısmet olacak. Sizi fotoğraflarla baş başa bırakayım.